Over Lilian van Veen
Toen ik het gedicht Daffodils van Williams Wordsworth voor de eerste keer hoorde, gebeurde er iets. Ik was een jaar of twaalf. Mijn vader nam me altijd mee de natuur in, en ik kon me daar uren vermaken, maar het was dit gedicht dat me voor het eerst deed beseffen hoeveel geluk de natuur kan brengen.
De natuur is fascinerend. Het gekleurde relief op een berkenbast, de hexagonale cellen in een honingraat, de wind die de lelies laten dansen. We danken ons leven aan de natuur. Het is de grondslag van de wetenschap. Het biedt ons zoveel oplossingen. Ik denk dat ik zowel mijn fascinatie voor de natuur als voor de wetenschap van mijn vader heb geerfd. Een tijd lang werkte hij bij een laboratorium in Leiden. In zijn kamer stond een microscoop en vond je altijd wel ergens laboratorium pipetjes. Overal lagen stenen, ertsen en kwarts kristallen. In een halfopen boek lag een steen.
De natuur vindt altijd wel zijn weg. Haar indrukwekkende aanpassingsvermogen en transformerende kracht om steeds verder te evolueren vind ik magisch.
Aanpassen aan de omstandigheden en transformeren zijn de rode draad in mijn leven. Op jonge leeftijd kreeg ik te maken met fysieke beperkingen die steeds van vorm veranderden. Mijn drang om te creeeren was echter zo groot dat ik altijd weer een vorm vond om me te uiten. En dat is nog steeds zo. Met de natuur als mijn inspiratiebron lukte het me om mijn werkwijze steeds weer te laten aansluiten op de omstandigheden, als water dat zijn weg door de bedding vindt.
Mijn kracht ligt niet voor niets in het vertalen van de wensen van de klant in concrete ontwerpen. Er zijn wensen, ideeen en voorwaarden waaraan voldaan moet worden. Sommige wensen zijn niet een op een te vertalen.
En nou juist die ‘onmogelijkheden’ zorgen ervoor dat je je creatie vermogen nog meer uitdaagt waardoor de meest verrassende resultaten ontstaan die je waarschijnlijk zonder die beperking niet had bereikt.
Met mijn fotografie wil ik de mensen ook de natuur laten ervaren en zien zoals ik hem zie. En ook de weldaad te volen van de natuur ookal zijn ze er niet fysike. Op deze manier heb je toch de natuur in huis. Uit onderzoek is gebleken dat zelfs kijken naar afbeeldingen van de natuur een mens zich beter kan gaan voelen.
Ik hoop dan ook om mensen die weldaad door mijn creaties ook voelen.